Podobnie jak rutynowe badania kontrolne, wystarczająca ilość snu i lubienie siebie są ważne. Wszyscy wiemy, że powinniśmy to robić. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że jest to ważne i zdrowe. Ale w rzeczywistości często tego nie robimy. Dlaczego tak trudno jest nam zaakceptować siebie?
SŁOWA I PERSPEKTYWA TO DWIE RÓŻNE RZECZY
Wszyscy słyszeliśmy o samoakceptacji. Nie raz, nie dwa, trzy czy dziesięć razy. Nie jest to nic nowego. Wszyscy wiedzą, że powinniśmy kochać nasze ciała. Przynajmniej trochę. Nie wymagać od siebie zbyt wiele.
... Potem patrzymy w lustro i te racjonalne i rozsądne myśli nagle do nas nie docierają.
Wiemy, że nasze ciała zmieniają się w ciągu miesiąca. Zdarzają się złe dni. Niemożliwe jest, aby zawsze być idealnym. Ale gdzieś z tyłu głowy myślimy: "ale i tak powinnam wyglądać lepiej?". Szczuplej? Szczuplej? Mieć pełniejsze kształty?" "Oczekujesz od siebie więcej?
Dlaczego tak trudno jest spojrzeć na siebie w lustrze i powiedzieć: "Wyglądam dobrze, naprawdę lubię siebie, to jest w porządku?".
IDEALNE CIAŁO
Być może nieustannie bombardujemy się idealnymi obrazami. Porównujemy się z trenerami fitness, sportowcami w bikini i celebrytami.
Nic dziwnego, że jesteśmy wobec siebie krytyczni, skoro każdego dnia widzimy idealne ciała i perfekcyjne otoczenie. Nie zdajemy sobie jednak sprawy, że zdjęcia zależą od wielu czynników, w tym oświetlenia, zawodu czy programu graficznego.
Przesadziłbym mówiąc, że media społecznościowe są odpowiedzialne za wszystko. Tak nie jest.
Przed Facebookiem, Instagramem i Internetem ludzie porównywali się do celebrytów, czy to gwiazd telewizyjnych, aktorów filmowych, piosenkarzy czy modelek.
Wcześniej wystające pupy były modne.
"Ideał" się zmienia... ale nasze oczekiwania wciąż są wysokie. Wiele razy oczekiwania są zbyt wysokie i niemożliwe.
ZA DUŻO PIERSI, ZA MAŁO UD - ZAWSZE COŚ JEST NIE TAK.
Zawsze robimy coś nie tak. Zauważyłaś to? Nawet jeśli podoba nam się jakaś część nas samych, zawsze jest coś, co wymaga "dopracowania". Udo jest za duże, brzuch nie jest wystarczająco płaski, a piersi mogłyby być większe. Skupiamy się na naszych "wadach i niedociągnięciach" tak bardzo, że zapominamy docenić fajne rzeczy w nas.
To bardzo smutne.
Jedna z dziewczyn, robiąc sobie ze mną zdjęcia, zakryła ręką brzuch, mówiąc pod nosem: "Mam nadzieję, że nie będziesz mógł zobaczyć mojego grubego brzucha w ten sposób". Byłem w szoku. Dziewczyna była szczupła, smukła i miała nogi sięgające nieba. Ale ona zdawała się tego nie zauważać, bo była skupiona na swoim brzuchu. ).
Nie jesteśmy inni. Fiksujemy się na naszych wadach, zamiast skupiać się na naszych zaletach. Jesteśmy dla siebie surowi, zamiast być bardziej współczujący. W naszym ciele brzuch, który jest normalny dla innych, nie jest. Nogi tego samego rozmiaru u koleżanki wyglądają świetnie, ale my jesteśmy już o wiele za grube.
Gdybyśmy mogli wykorzystać tylko niewielki procent energii, którą wydajemy na nielubienie i niezadowolenie z siebie, aby znaleźć coś, co nam się podoba, nasza samoocena wzrosłaby o 100 punktów.
Gdzie jesteś? Przecież tego nie zrobimy.
SAMOAKCEPTACJA - nie można się jej nauczyć w jeden dzień
Jeśli kliknąłeś na ten artykuł z nadzieją, że dowiesz się, jak w magiczny sposób zaakceptować siebie, to mam złe wieści. Nie jest to umiejętność, którą można nabyć w jeden dzień, a przynajmniej tak mi się wydaje.
Nie wierzę w umieszczanie pozytywnych afirmacji na lustrze lub powtarzanie sobie każdego ranka, że jestem piękna. (Ale jeśli komuś to pomoże, będę szczęśliwa).
Niestety, samoakceptacja wymaga czasu. To sposób na słuchanie swojego wewnętrznego głosu, a nie tego, który mówi "mogłabyś wyglądać atrakcyjniej".
Ważne jest, aby skupić się na pozytywach, a nie negatywach.
Chodzi o zaakceptowanie faktu, że coś może nie wyglądać dokładnie tak, jak byśmy tego chcieli. Możemy wtedy pracować nad tym, by to zmienić, a nawet polubić.
Nie mówię, że jest to łatwe czy przyjemne, ale że stanie się to z dnia na dzień. Zmiana wymaga czasu, ale trzeba dać sobie na to szansę.
To wszystko, choć brzmi jak banał, wcale nie jest łatwe. I ja to wiem. Wyobrażasz sobie przeżyć całe życie z kimś, kogo nienawidzisz?
Ja też nie. Pozostaniecie razem do końca. Dobrze jest uścisnąć dłoń przyjaciela. Może nie zawsze się dogadujecie i nie wszystko wygląda idealnie, ale chrzanić to. Ideały nie istnieją.
Ty istniejesz. Warto włożyć trochę wysiłku, by polubić swoje odbicie w lustrze.
